معنی صیغه رفتن در لغت نامه دهخدا

زنی یا دختری، برای مدتی معین و محدود همسر مردی شدن. متعه شدن. به عقد انقطاع درآمدن

معنی صیغه رفتن در فرهنگ لغت هوشیار

صیغه شدن: چکر زن شدن همسر مردی شدن زن یا دختری برای مدتی معین و محدود به عقد انقطاع در آمدن

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(خوا / خا تَ)

صیغه کردن. زنی را برای مدتی معین گرفتن. متعه کردن. رجوع به صیغه و صیغه کردن شود

(نَ طَ)

بی راه رفتن. از راه غیرعادی رفتن. بیراهه رفتن:
بفرمود پیران که بیره روید
از ایدر سوی راه کوته روید.
فردوسی

صیغه کردن زنی را متعه کردن

ضعف کردن به وسیله گریه بسیار: غش و ریسه رفت

کنایه از از حال رفتن به سبب خنده بسیار